Zagięszcze są strukturą szkieletu i podstawowym podstawą różnych preparatów kosmetycznych i mają kluczowe znaczenie dla wyglądu, właściwości reologicznych, stabilności i wyczucia skóry produktów. Wybierz powszechnie stosowane i reprezentatywne różne typy zagęszczaczy, przygotuj je w roztwory wodne o różnych stężeniach, przetestuj ich właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak lepkość i pH, oraz użyj ilościowej analizy opisowej, aby sprawdzić ich wygląd, przejrzystość i wiele odczuć skóry podczas i po użyciu. Testy sensoryczne przeprowadzono na wskaźnikach, a literaturę przeszukano podsumowanie i podsumowanie różnych rodzajów zagęszczaczy, które mogą zapewnić pewne odniesienie do projektu formuły kosmetycznej.
1. Opis zagęszczacza
Istnieje wiele substancji, które można stosować jako zagęszczacze. Z perspektywy względnej masy cząsteczkowej istnieją gęstelery o niskiej cząsteczku i zagęszczacze o wysokiej cząsteczce; Z perspektywy grup funkcjonalnych istnieją elektrolity, alkohole, amidki, kwasy karboksylowe i estry itp. Czekaj. Zagięszcze są klasyfikowane zgodnie z metodą klasyfikacji surowców kosmetycznych.
1. Zagęszcza masy o niskiej masie cząsteczkowej
1.1.1 Sole nieorganiczne
System, który wykorzystuje sól nieorganiczną jako zagęszczacz, jest na ogół systemem roztworu wodnego środka powierzchniowo czynnego. Najczęściej stosowanym nieorganicznym zagęszczeniem soli jest chlorek sodu, który ma oczywisty efekt pogrubienia. Surfaktanty tworzą micele w roztworze wodnym, a obecność elektrolitów zwiększa liczbę powiązań miceli, co prowadzi do transformacji sferycznych miceli w micele w kształcie pręta, zwiększając odporność na ruch, a tym samym zwiększając lepkość układu. Jednak gdy elektrolit jest nadmierny, wpłynie on na strukturę micelarną, zmniejszy odporność na ruch i zmniejszy lepkość układu, który jest tak zwanym „solaniem”. Dlatego ilość dodanego elektrolitu wynosi na ogół 1% -2% według masowej i działa wraz z innymi rodzajami zagęszczaczy, aby system był bardziej stabilny.
1.1.2 Alkohole tłuszczowe, kwasy tłuszczowe
Alkohole tłuszczowe i kwasy tłuszczowe to polarne substancje organiczne. Niektóre artykuły uważają je za niejonowe środki powierzchniowo czynne, ponieważ mają zarówno grupy lipofilowe, jak i grupy hydrofilowe. Istnienie niewielkiej ilości takich substancji organicznych ma znaczący wpływ na napięcie powierzchniowe, OMC i inne właściwości środka powierzchniowo czynnego, a wielkość efektu wzrasta wraz z długością łańcucha węglowego, ogólnie w związku liniowym. Jego zasadą działania jest to, że alkohole tłuszczowe i kwasy tłuszczowe mogą wstawić (łączyć) micele środków powierzchniowo czynnych w celu promowania tworzenia miceli. Wpływ wiązania wodorowego między głowicami polarnymi) powoduje, że dwie cząsteczki ułożone ściśle na powierzchni, co znacznie zmienia właściwości miceli środków powierzchniowo czynnych i osiąga działanie pogrubienia.
2. Klasyfikacja zagęszczaczy
2.1 Niejonowe środki powierzchniowo czynne
2.1.1 Sole nieorganiczne
Chlorek sodu, chlorek potasu, chlorek amonu, chlorek monoetanoloaminowy, chlorek dietanoloaminy, siarczan sodu, fosforan trisodowy, fosforan wodorowy disod i tripolifosforan sodu itp.;
2.1.2 Alkohole tłuszczowe i kwasy tłuszczowe
Alkohol laurylowy, alkohol miristylowy, alkohol C12-15, alkohol C12-16, alkohol decylowy, alkohol heksylowy, alkohol oktylowy, alkohol cetylowy, alkohol stearylowy, alkohol behenylowy, kwas laurynowy, C18-36 Kwas, kwas linolowy, kwas linolenowy, kwas myrystyczny, kwas mirystyczny, kwas mirystyczny
2.1.3 Alkanolamidy
Dieetanolamid kokosowy, monoetanolamid kokosowy, monoisopropanolamid kokosowy, dieetanolamid dieetanolamidu lauroilu, dieetanolamid damanolamidu isostearylu, dieetanolamid isostearylu, dieetanolamid isostearylu, dametanolamid dietanolamidowy, diethanolamid wiązany linol Monoetanolamid, olej rycynowy monoetanolamid, dieetanolamid sezamowy, dieetanolamid soi, dieetanolamid stearylowy, stearyna monoetanolamid, PELOTANOLINATOLAN)-stearamid, stearamid. Lauramid, PEG-4 Oleamid, PEG-50 Tallow Amid itp.;
2.1.4 Etery
Eter po polioksyetylenu (3) cetylo-polioketylu polioksyetylen (10), eter Laurylo Polioksyetylen (3), Laurylo Polioksyetylen (10) eter, poloxamer-N (etoksylowany eter polioksypropylenowy) (N = 105, 124, 185, 237, 238, 338, 407), ETC.
2.1.5 Estry
Diisostearnian PEG-80 glicerylowa, PEC-8PPG (glikol polipropylenowy) -3, uwodornione glicerynowe glicerynowe, PEG-N (N = 6, 8, 12) Paeswareate, PEG -4 izostearyan, PEG-N (N = 3, 4, 8, 150) 150). Diolean PEG-8, PEG-200 gliceryl stearynian, PEG-N (N = 28, 200) Masło glicerylowe Shea, uwodorniony olej rycynowy PEG-7, PEG-40 Jojoba oleju, PEG-2 Laurate, PEG-120 Diolenian metylu-glukozy, PEG-160 Triisostearynian sorbitanu, PEG-N (N = 8, 75, 100), Kopolimer PEG-150/decyl/SMDI (Glikol polietylenowy glikol-150/decyl/metakrylan kopolimer), PEG-150/STEARYL/SMDI Kopolimer kopolimerowy, PEG-90. Palmitynian cetylu, C18-36 Glikol etylenowy kwas, stearynian pentaerytrytolowy, beheninian pentaerytrytolowy, stearynian propylenowy, ester behenylowy, ester cetylowy, plemnik gliceru, glicerow
2.1.6 Tlenki aminowe
Tlenek aminopropylu tlenek aminopropylu, tlenek aminopropylu, olej kokosowy aminopropylowy tlenek aminowy, pszeniczne jaszczyste aminopropylowe aminopropylowe aminowe, tlenek aminopropylu aminopropylowy tlenek aminopropylu, tlenek aminowy PEG-3 lauryl aminowy itp.
2.2 Amfoteryczne środki powierzchniowo czynne
Cetylowa betaine, Coco Aminosulfobetaine itp.;
2.3 Anionowe środki powierzchniowo czynne
Oleinian potasu, stearynian potasu itp.;
2.4 Polimery rozpuszczalne w wodzie
2.4.1 celuloza
Celluloza, guma celuloza, karboksymetylo -hydroksyetyloceluloza, hydroksyetyloceluloza cydroksyetylo, etyloceluloza, hydroksyetyloceluloza, ETC.;
2.4.2 Polioksyetylen
PEG-N (n = 5m, 9m, 23m, 45m, 90m, 160m) itp.;
2.4.3 Kwas poliakrylowy
Akrylany/C10-30 Akrylan alkilu, akrylany/cetylo etoksy (20) itakonian kopolimer, kopolimer akrylanowy/cetylo etoksy (20) akrylany metylu (20) itakonenowy/tetradecylo-etoksy (25) Kopolimer, akrylany/oktadekan etoksy (20) kopolimer metakrylanowy, akrylan/etoksy ocarylo (50) akrylanowe kopoliman, akrylan/crosspolimer, karbomer, karbomerowy karbomer (kwas poliakrylowy) i jego sodowy kwas) i jego sodowy kwas) i jego sodowy kwas) i jego sodowy kwas) i jego sodowy kwas) sól itp.;
2.4.4 Naturalna guma i jej zmodyfikowane produkty
Kwas alginowy i jego (amon, wapń, potas) sole, pektyna, hialuronan sodu, gumy guar, guma kationowa, guma hydroksypropylowa, guma, guma Tragakanth, karageenan i jego (wapń, sód) sól, guma ksantanowa, guma sklerotyny;
2.4.5 Polimery nieorganiczne i ich zmodyfikowane produkty
Krzemian glinu magnezu, krzemionka, krzemian magnezu sodu, krzemionka, montmorylonit, krzemian litowy magnezu sodu, hektoryt, stearyl amonowy montmorilonit, hektor stearylowy, kwatera, kwaternaryjska amonowa sól amonu -90 montmorilonitowa -18 Hectorite itp.;
2.4.6 Inne
Polymer usieciowany dekadienem PVM/MA (usieciowany polimer eteru poliwinylu metylu/akrylan metylu i dekadien), PVP (poliwinylopirolidon) itp.;
2.5 środków powierzchniowo czynnych
2.5.1 Alkanolamidy
Najczęściej stosowanym jest dietanolamid kokosowy. Alkanolamidy są kompatybilne z elektrolitami do pogrubienia i dają najlepsze wyniki. Mechanizm pogrubienia alkanolamidów jest interakcją z anionowymi miceli środków powierzchniowo czynnych w celu utworzenia płynów nienewtonowskich. Różne alkanolamidy mają duże różnice w wydajności, a ich efekty są również różne, gdy są stosowane samodzielnie lub w kombinacji. Niektóre artykuły podają właściwości pogrubienia i pienionego różnych alkanolamidów. Ostatnio doniesiono, że alkanolamidy mają potencjalne zagrożenie związane z produkcją nitrozoamin rakotwórczych, gdy są one przekształcane w kosmetyki. Wśród zanieczyszczeń alkanolamidów są wolne aminy, które są potencjalnymi źródłami nitrozoamin. Obecnie nie ma oficjalnej opinii z branży opieki osobistej, czy zakazać alkanolamidów w kosmetykach.
2.5.2 Etery
W preparacie z alkoholem tłuszczowym Eterem polioksyetylenu siarczan sodu (AES) jako główną substancją czynną, ogólnie można zastosować tylko sole nieorganiczne do dostosowania odpowiedniej lepkości. Badania wykazały, że wynika to z obecności nieskażonych etoksylanów alkoholu tłuszczowego w AES, które znacząco przyczyniają się do pogrubienia roztworu środka powierzchniowo czynnego. Dogłębne badania wykazały, że: Średni stopień etoksylacji wynosi około 3EO lub 10EO, aby odgrywać najlepszą rolę. Ponadto pogrubiający efekt etoksylanów alkoholu tłuszczowego ma wiele wspólnego z szerokością dystrybucji nieprzereagowanych alkoholi i homologów zawartych w ich produktach. Gdy rozkład homologów jest szerszy, zagęszczający efekt produktu jest słaby, a tym węższy rozkład homologów, tym większy efekt zagęszczania można uzyskać.
2.5.3 Estry
Najczęściej stosowanymi zagęszczonymi są estry. Ostatnio Diisostearnian PEG-8PPG-3, Diisostearnian PEG-90 i PEG-8PPG-3 DILUAURAN za granicą. Ten rodzaj zagęszczacza należy do nie-jonowego zagęszczacza, stosowanego głównie w wodnym systemie roztworu powierzchniowo czynnego. Te zagęszczenia nie są łatwo zhydrolizowane i mają stabilną lepkość w szerokim zakresie pH i temperatury. Obecnie najczęściej stosowanym jest PEG-150 Distearate. Estry stosowane jako zagęszczacze mają na ogół stosunkowo duże masy cząsteczkowe, więc mają pewne właściwości związków polimerowych. Mechanizm pogrubienia wynika z tworzenia trójwymiarowej sieci nawodnienia w fazie wodnej, tym samym obejmując micele środków powierzchniowo czynnych. Takie związki działają jak emolienty i nawilżacze, a także ich zastosowanie jako zagęszczacze w kosmetykach.
2.5.4 Tlenki aminowe
Tlenek aminowy jest rodzajem polarnego niejonowego środka powierzchniowo czynnego, który charakteryzuje się: w roztworze wodnym, ze względu na różnicę wartości pH roztworu, pokazuje właściwości niejonowe i może również wykazywać silne właściwości jonowe. W warunkach neutralnych lub alkalicznych, to znaczy, gdy pH jest większe lub równe 7, tlenek aminowy istnieje jako nieonityzowany hydrat w roztworze wodnym, wykazującym niejonowość. W roztworze kwaśnym wykazuje słabą kationowość. Gdy pH roztworu jest mniejsze niż 3, kationowość tlenku aminowego jest szczególnie oczywista, więc może dobrze działać z kationowymi, anionowymi, niejonowymi i ztolioniowymi środkami powierzchniowo czynnymi w różnych warunkach. Dobra kompatybilność i wykazują efekt synergistyczny. Tlenek aminowy jest skutecznym zagęszczeniem. Gdy pH wynosi 6,4-7,5, tlenek alkilo dimetylo-aminowy może powodować lepkość związku 13,5pa.s-18pa.s, podczas gdy aminy alkilo amidopropylu dimetylo-tlenku może sprawić, że połączenie do 34PA.S-49PA.
2.5.5 Inne
Kilka zakładów i mydeł można również stosować jako zagęszczacze. Ich mechanizm pogrubienia jest podobny do innych małych cząsteczek i wszystkie osiągają działanie pogrubienia poprzez interakcję z powierzchniowo aktywnymi miceli. MODY mogą być używane do pogrubienia w kosmetykach kija, a betaine jest stosowana głównie w systemach wody surfaktantów.
2.6 Rozpuszczalny w wodzie zagęszcza
Systemy zagęszczone przez wiele polimerowych zagęszczaczy nie ma wpływu pH roztworu lub stężenie elektrolitu. Ponadto zagęszczacze polimerów potrzebują mniejszej ilości, aby osiągnąć wymaganą lepkość. Na przykład produkt wymaga zagęszczacza powierzchniowo czynnego, takiego jak dietanolamid oleju kokosowego o frakcji masowej 3,0%. Aby osiągnąć ten sam efekt, wystarczy tylko błonnik 0,5% zwykłego polimeru. Większość rozpuszczalnych w wodzie związków polimerowych jest stosowana nie tylko jako zagęszczacze w branży kosmetycznej, ale także stosowana jako środki zawieszające, dyspergujące i środki stylizacyjne.
2.6.1 celuloza
Celuloza jest bardzo skutecznym zagęszczeniem w systemach na bazie wody i jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach kosmetyków. Celuloza jest naturalną materią organiczną, która zawiera powtarzające się jednostki glukozydowe, a każda jednostka glukozydu zawiera 3 grupy hydroksylowe, za pomocą których można tworzyć różne pochodne. Zagęsteniacze celulozowe zagęszczają się przez długie łańcuchy, a układ o rozluźniony celuloza wykazuje oczywistą pseudoplastyczną morfologię reologiczną. Ogólny frakcja masowa użytkowania wynosi około 1%.
2.6.2 Kwas poliakrylowy
Istnieją dwa mechanizmy zagęszczania zagęszczaczy kwasu poliakrylowego, a mianowicie pogrubienie neutralizacji i pogrubienie wiązań wodorowych. Neutralizacja i pogrubienie polega na zneutralizowaniu kwaśnego zagęszczacza kwasu poliakrylowego w celu jonizacji jego cząsteczek i generowania ładunków ujemnych wzdłuż głównego łańcucha polimeru. Odpulsja między ładunkami tej samej płci promuje cząsteczki do wyprostowania i otwierania w celu utworzenia sieci. Struktura osiąga efekt pogrubienia; Grutnowanie wiązania wodoru polega na tym, że zagęszczacz kwasu poliakrylowego jest najpierw łączony z wodą, tworząc cząsteczkę hydratacji, a następnie łączy się z dawcą hydroksylowym o frakcji masowej 10% -20% (takich jak posiadanie 5 lub więcej grup etoksy) niejonowych środków powierzchniowo czynnych) w celu rozwiązywania cząsteczek kręconych w kształcie sieciowej do tworzenia struktury sieciowej. Różne wartości pH, różne neutralizatory i obecność rozpuszczalnych soli mają duży wpływ na lepkość układu zagęszczającego. Gdy wartość pH jest mniejsza niż 5, lepkość wzrasta wraz ze wzrostem wartości pH; Gdy wartość pH wynosi 5-10, lepkość pozostaje prawie niezmieniona; Ale wraz ze wzrostem wartości pH wydajność pogrubienia ponownie spadnie. Jony monowalentne jedynie zmniejszają wydajność pogrubienia układu, podczas gdy jony zróżnicowane lub trójwartościowe mogą nie tylko rozrzedzić układ, ale także powodować nierozpuszczalne osady, gdy zawartość jest wystarczająca.
2.6.3 Guma naturalna i jej zmodyfikowane produkty
Naturalna guma obejmuje głównie kolagen i polisacharydy, ale naturalna guma stosowana jako zagęszczacza to głównie polisacharydy. Mechanizm pogrubienia ma utworzyć trójwymiarową strukturę sieci nawodnienia poprzez interakcję trzech grup hydroksylowych w jednostce polisacharydowej z cząsteczkami wody, aby osiągnąć efekt pogrubienia. Reologiczne formy ich wodnych roztworów to w większości płyny niemewtonowskie, ale właściwości reologiczne niektórych rozcieńczonych roztworów są zbliżone do płynów Newtona. Ich efekt pogrubienia jest ogólnie związany z wartością pH, temperaturą, stężeniem i innymi substancjami substancji rozpuszczonych systemu. Jest to bardzo skuteczny zagęszczacz, a ogólna dawka wynosi 0,1%-1,0%.
2.6.4 Polimery nieorganiczne i ich zmodyfikowane produkty
Nieorganiczne zagęszczenia polimerów mają ogólnie trójwarstwową warstwową strukturę lub rozszerzoną strukturę sieci. Dwa najbardziej użyteczne komercyjnie typy to montmorilonit i hectorite. Mechanizm zagęszczania polega na tym, że gdy polimer nieorganiczny jest rozproszony w wodzie, jony metali w nim rozpraszają się z wafla, w miarę postępu nawodnienia puchnie, a wreszcie kryształy blaszkowe są całkowicie oddzielone, co powoduje powstawanie anionowych kryształów blaszkowych. i jony metali w przezroczystym zawiesinie koloidalnym. W takim przypadku blaszki mają ujemny ładunek powierzchniowy i niewielką ilość ładunku dodatniego w swoich zakątkach z powodu złamań sieci. W rozcieńczonym roztworze ładunki ujemne na powierzchni są większe niż ładunki dodatnie na narożnikach, a cząsteczki odpychają się, więc nie będzie żadnego efektu pogrubienia. Wraz z dodaniem i stężeniem elektrolitu stężenie jonów w roztworze wzrasta i zmniejsza się ładunek powierzchniowy lamel. W tym czasie główna interakcja zmienia się z siły odpychającej między blaszkami do przyciągającej siły między ładunkami ujemnymi na powierzchni blaszki a dodatnimi ładunkami na zakątkach krawędzi, a równoległe blaszki są uwolnione w krzyżowo prostopadłe.
Czas po: 14-2025 lutego